Het driejaarlijkse kunstenfestival Beaufort is aan zijn zesde editie toe. Vorige keer had Beaufort niets fenomenaals te bieden - VF Brugge ging er dan ook niet heen.
Anno 2018 kan men van een ‘wederopstanding’ gewagen! Er valt een mooie staalkaart van hedendaagse kunst te bewonderen.
Vooral de westkust - grosso modo vanaf Oostende tot De Panne (met een uitsmijter in De Haan) - pakt uit met spraakmakende beelden en installaties.
Dolgelukkig zijn wij dat ons medelid Erik Van Maele, kenner bij uitstek van de materie, bereid was ons op onze ontdekkingstocht te begeleiden. Hij is heus niet aan zijn proefstuk toe; ook in het verleden mochten we al een drie keer op
hem rekenen voor een bezielde verkenning.

Bij de huidige editie wilden de deelnemende Beaufortkunstenaars de rol onderzoeken van monumenten in de publieke ruimte. Welke interpretatiemogelijkheden bieden ze, hoe bevragen ze de kijker en vooral hoe groot is hun actuele maatschappijkritische waarde?
Curator Heidi Ballet wilde ook dat de kunstwerken de confrontatie aangingen met de specifieke biotoop van kust en zee. Deze editie van Beaufort heeft niet echt een titel, maar het thema ‘zee’ is wel nadrukkelijk aanwezig. Alle kunstenaars komen uit een land dat grenst aan een zee. Volgens de curator heeft iemand die aan de kust woont een ander perspectief; de zee is geen niemandsland, ze verbindt je met de rest van de wereld. Bovendien heb je op zee na twaalf kilometer ‘free zone’.

Op maandag 10 september maken we afspraak om 09.30u in de hal van het station van Oostende.

Vanaf het station wandelen langs de ‘koaje’ naar de westelijke strekdam waar we het werk ‘Monument for a Wullok’ aantreffen. De editie 2018 van Beaufort wil voortdurend zijn setting aan de zee uitspelen en is daarin ook ruimschoots geslaagd. De ‘Wullok’ of wulk is een ode aan de kracht van de zee en aan de geheimen die ze niet prijs geeft. De natuur zal steeds een superieure ‘maker’ zijn. Bewust zijn de lasnaden en gietsporen in het brons zichtbaar gehouden; zand en zout kunnen vrijelijk op de buitenkant inwerken. Uiteindelijk moet de schelp de kleur van de Noordzee krijgen. De ‘Wullok’ is een creatie van de mens en vertoont bewust imperfecties, dit in contrast met een wulk die ontstaan is op natuurlijke wijze volgens de volmaakte principes van de gulden snede. Kortom: blijft de mens een ‘prutser’?

Vervolgens wandelen we naar het Leopoldpark en het werk van de Belgische kunstenaar Guillaume Bijl. In zijn werk ‘Sorry’ vervangt hij de persoon die meestal op een sokkel afgebeeld wordt door een hond, een ingreep die door de sérieux van het tafereel de toeschouwer doet twijfelen of het over een écht eerbetoon gaat. Surrealist Bijl voert Jack, een ‘zeer verdienstelijke speurhond’ die in 1918 nabij Ieper sneuvelde, ten tonele.
Als altijd gebruikt Bijl graag een korrel zout…. Een klein gedachtesprongetje naar het beeld van Leopold II is voor de hand liggend.

Met de kusttram sporen we naar het nabije Middelkerke waar we geconfronteerd worden met de indringende installatie ‘Holy Land’. Verwijzend naar de rol van de Noord-Afrikaanse soldaten in WO I spiegelen ze - letterlijk! - de huidige vluchtenproblematiek met al het menselijke leed daaraan verbonden. Een optelsom van illusie en vooral desillusie.

De kusttram brengt ons verder naar Westende Bad waar een reusachtig scheepswiel opdoemt op het strand. Aan dit kunstwerk ‘The Navigator Monument’ kunnen vele links worden vastgeknoopt o.m. naar allerlei hedendaagse techneutische communicatietoestanden.
Na deze bezoeken is het tijd voor de lunch. We worden rond 13.00u verwacht in restaurant ‘De Vierboete’ in Nieuwpoort. We kunnen er genieten van een driegangenlunch tegen 18 euro - dranken niet inbegrepen (ter plaatse te betalen).

Na de lunch gaat het naar Nieuwpoort Bad waar we oog in oog komen te staan met een gigantisch ruiterstandbeeld op een golfbreker. Afhankelijk van het tij komen deze symbolen van macht en hiërarchie gedeeltelijk onder het zeewater te staan. Over de relativiteit der menselijke Streberei… sic transit gloria mundi.
We sporen verder naar De Panne waar ‘De Drie Wijsneuzen’ ons begroeten, uitkijkend naar Engeland, Frankrijk en het Belgische binnenland.
Na ons bezoek aan het meest westelijke punt van onze uitstap brengt De Lijn ons terug naar Oostende. De middag zal dan al behoorlijk gevorderd zijn. Voor wie een uitbreiding naar De Haan ziet zitten, heeft onze gids Erik aangeboden aldaar ook nog een bezoekje te brengen aan Poseidon. Of de Chinese kunstenaar Xu Zhen de zeegod Poseidon of oppergod Zeus tot leven wou wekken, blijft zelfs voor specialisten een vraagteken. Zeker staat vast dat hij één van iconische beelden van westerse cultuur wilde verbinden met elementen uit de oosterse cultuur. Op zijn armen draagt de Griekse god immers Pekingeenden, het nationaal symbool van China. Xu Zhen heeft het graag relativerend over mythologieën; mythes zijn slechts mythes en grotendeels of volledig fictie.
Onze uitstap naar het ‘Grote Beeldenpark aan de kustlijn’ wordt een boeiende trip vol inspiratie én adoratie. De geest zal rijkelijk met veel moois gevuld geraken; om te vermijden dat ook je schoenen ‘gevuld’ geraken maar dan met zand, is stevig schoeisel, ja zelfs een paar (enkel)laarsjes een aanrader. Een aantal kunstwerken bevindt zich op het strand dus ook een gulpje water kan insijpelen. Verder is het bijzonder raadzaam zich te wapenen met een fotoapparaat want ongetwijfeld zul je vele indrukken willen vastleggen.

Praktische afspraken:

 we spreken af om 09.30u stipt in de hal van station Oostende
 niet vergeten: De Lijnkaart voor 65+ers
 wie deze gezegende leeftijd nog niet bereikt heeft, kan gebruik maken van een dagticket aan 6€ (in voorverkoop aangeschaft)
 niet vergeten: stevig schoeisel
 deelnameprijs: 6€ (leden) - 8€ (niet-leden)
 lunch in restaurant De Vierboete ter plaatse te betalen (18€ - meer info bij inschrijving)
 inschrijven enkel via mail (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) en dit vóór 25 augustus

terug naar kalender