Herdenkingsceremonie

Betje

Ik heb heel goed onthouden dat het verdriet van het verleden vermengd wordt met blije dingen van de toekomst. De boodschap die jullie meegeven dat het oké is om weer te genieten, zonder dat je daarom het verleden vergeet, is belangrijk. Ook het aandenken, het stenen hart, staat hier op de kast. Het zijn al die kleine dingen en rituelen samen, en de mooie muziek, die helpen verwerken. Ik zal de herdenkingsplechtigheid blijven bijwonen, om even stil te staan bij dierbaren, die de regen op hun huid niet meer voelen, die alles moeten missen omdat ze er niet meer zijn...

Vrijwilliger Jeanine

We waren al weken op voorhand druk in de weer om teksten te maken, gedichten en muziek bij elkaar te brengen, want…het moest goed zijn, en het moest vooral warm zijn, in dit herfstig jaargetijde.
Ik stond bij de deur en zag je binnenkomen, aarzelend, wat beduusd, met hartenpijn…Je zocht je weg en zag mij daar staan, en herkende mij van die andere dag, op die ándere plechtigheid. Je kwam naar mij toe en we grepen elkaars hand. Je ogen werden vochtig en ik voelde een warmte opstijgen naar de mijne. (Verdorie, ik moet straks nog voorlezen…) Na een paar ogenblikken konden wij ons allebei herpakken. Je vertelde dat het zo moeilijk was geweest, dat je zoveel moest vechten, dat het nooit over scheen te gaan. Dat de tijd zo traag ging, en het nu nog erger was, met de winter voor de deur. Dat je zo blij was dat je er vanavond weer bij was, en dat wij je zo goed begrepen…en dat je blij was dat je ons terug zag. Aarzelend zocht jij je een plaatsje in de zaal, keerde je nog eens om, en lachte naar mij.
Net op dat moment kwam iemand anders achter mij staan:"Nog eens bedankt voor je inspanning op die dag, ik denk er nog zo vaak aan terug". Ontroering, weer hetzelfde verhaal, met dezelfde klank, maar met andere woorden. Er kwamen er nog, en nog, telkens met dezelfde bron van verdriet en wij zouden trachten te helpen dit verdriet naar de zee te dragen.
De plechtigheid was sereen, mooi, aangrijpend. Sommigen waren heel stil en met een gebogen hoofd, anderen stilletjes geëmotioneerd. Bij de muziek zag ik bij enkelen een zachte glimlach.
De kaarsjes, bij iedereen een moment van intense spanning maar ook tevredenheid en opluchting: we waren ze met ons allen niet vergeten…

Bij de uitvaart en herdenking staan zowel de nabestaanden als de overledene centraal. De overledene wordt herdacht en de nabestaanden moeten het verlies van die persoon verwerken. Daarom moeten de nabestaanden de kans krijgen afscheid te nemen van die ene unieke persoon die is overleden. Dit kan hen helpen het overlijden een plaats te geven.

Consulent Mieke vertelt

De families van alle overledenen voor wie de huizenvandeMens Ieper en Kortrijk een vrijzinnige afscheidsplechtigheid hebben verzorgd, werden uitgenodigd op 25 november in VC Mozaïek te Kortrijk voor de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid. Samen stonden we stil bij de dierbaren die we verloren hebben, dit jaar met als thema ‘water’.

"Uit onze persoonlijke naam en die van de familie wensen wij u en de spreker van dienst nog eens te bedanken voor de medewerking bij het afscheid van onze geliefde papa. De tekst was sober, mooi en op een heel serene manier voorgelezen. Door iedereen zeer geapprecieerd! Het blijft een mooie herinnering."

"Wij willen u onze uiterste tevredenheid laten kennen over de rouwplechtigheid van verleden zaterdag. Werkelijk alles is perfect verlopen, en achteraf, tot op vandaag, kreeg ik talrijke blijken van waardering van familie en kennissen. Op de plechtigheid zelf trof het mij hoe coherent en passend alle stukken op hun plaats vielen en een fraai geheel vormden – beter nog dan ik kon inschatten bij het vooraf lezen van de eindtekst. De plechtigheid was precies zoals zoiets moest zijn: niet te lang en niet te kort (inderdaad: 35’ zoals berekend), heel mooie omkaderende teksten, ad hoc en niet overdreven sentimenteel. Ook met mooie gedichten die fraai aansloten bij de inhoud, passende en mooie muziek die zeer goed het begin en het einde van de plechtigheid markeerden. Ook de zaal was heel mooi, met de bloemenkransen en met een lage winterzon die binnenscheen over de besneeuwde omgeving. Alle sprekers hebben hun speech uitstekend gebracht. Maar, last but not least, heeft de spreker de ganse plechtigheid zeer mooi en goed gebracht. Het was allemaal bijzonder geslaagd en moeder zou uiterst tevreden zijn geweest mocht zij het kunnen zien hebben."

Lees meer

Consulent Lieve vertelt

Weet je waarvan ik het op mijn heupen krijg? “Vrijzinnigen apen alles na. Geboorteplechtigheden zijn een flauw afkooksel van een doopsel, een lentefeest is een erbarmelijke eerste communie, en een herdenkingsplechtigheid, wie heeft daar nu behoefte aan?” Wel, laat het mij duidelijk zeggen: veel mensen! Echt waar. Wie afscheid moest nemen van zijn geliefde, lijdt, en dat lijden verdwijnt niet na 6 weken of 3 maanden. Rouw is een langdurig, moeizaam en grillig proces, een pad dat je vaak alleen bewandelt, en waarin je je soms graag ook geruggensteund voelt. Dit steuntje proberen wij te bieden. De erkenning dat je verdriet er nog steeds mag zijn, kan een troostend en helend effect hebben. Vanuit mijn ervaring als consulent durf ik zelfs beweren dat de herdenkingsplechtigheid misschien wel één van de meest zinvolle onderdelen van mijn werk is.
Een consulent voorzag onmiddellijk een vrij moment voor de voorbereiding. Ik werd de volgende dag uitgenodigd in het huisvandeMens. Ik voerde een openhartig gesprek over het leven van mijn vader. De consulent luisterde met volle aandacht en noteerde alles tot in de kleinste details. Met grote professionaliteit goot zij mijn verhaal in een prachtige tekst, vol met leuke anekdotes, die zij dan ook op de plechtigheid zelf prachtig voorlas. Mijn zoon zorgde voor een leuke fotoreportage. En met een 3-tal lazen wij onze zelfgeschreven teksten voor. De consulent verzekerde ons dat zij op ieder moment kon inspringen, wanneer het ons niet meer lukte. Maar alles verliep vlekkeloos, want ze had ons groot vertrouwen gegeven. Zij had er ook een prachtig geheel van gemaakt: haar tekst, onze verhalen doorspekt met talrijke foto’s en opgeluisterd door persoonlijke muziek, liedjes die voor papa een grote betekenis hadden in zijn leven.
Na de dienst hoorden wij van familie, vrienden en kennissen dat zij allen ontzettend ontroerd waren door de persoonlijke aanpak waarop wij afscheid genomen hadden. Zij beklemtoonden dat zij een mooi, teder beeld kregen van hoe hij werkelijk als echtgenoot, als papa, als opa, geleefd had. Zij hadden deze persoon als mens beter leren kennen! Ondanks ons groot verdriet voelden wij ons als familie bijzonder gesterkt door deze vele positieve en hartverwarmende reacties.

Zo hadden wij het echt gewild: een krachtige vrijzinnige en een persoonlijke ode aan papa als mens!
Daarom nog een dikke pluim en een grote dank voor de medewerkers van het huisvandeMens.