Wanneer we culturen met hun filosofische tradities willen vergelijken, zijn we vaak geneigd om dit vanuit onze eigen denktraditie te doen. Dit heeft tot gevolg dat de andere cultuur vaak beperkt wordt tot datgene wat met het onze vergelijkbaar is. Libbrecht kiest daarentegen resoluut voor een openheid naar alles wat culturen aan ideeën voortgebracht hebben. Dit plaatst ons uiteraard in een onoverzichtelijk complex geheel van uiteenlopende uitingsvormen en principes. Om dit ‘leesbaar’ te maken ontwikkelt Libbrecht een model waarin culturen tot hun dieptestructuur herleid worden. Hiertoe behoren de basisparadigmata: de antwoorden die een cultuur geeft op de grote vragen naar o.a. de werkelijkheid -haar aard en diepste grond-, het leven en zijn grenssituaties, de plaats van de mens -zijn streefdoelen en kennismogelijkheden-, enz. De culturele diversiteit herleidt hij tot drie cultuurtypen die hij baseert op de concrete filosofieën van het taoïsme (China), het boeddhisme (Indische oorsprong) en het westen (Griekse oorsprong). Deze genereren de drie verschillende filosofische gronddimensies waarop Libbrecht zijn model baseert: respectievelijk natuur, mystiek en rationaliteit.Els Janssens zet het werk van Libbrecht verder als directeur van het centrum voor comparatieve filosofie.